*

·          شب از چشم تو آرامش را به وام دارد

و طوفان از خشم تو خروش را

کلام تو گیاه را بارور می کند

و از نفست گل می روید.

چاه از آن زمان که تو در آن گریستی جوشان است....

سحر از سپیده ی چشمان تو می شکوفد،

و شب در سیاهی آن به نماز می ایستد

هیچ ستاره نیست که وام دار نگاه تو نیست.

لبخند تو اجازه ی زندگی است

هیچ شکوفه نیست کز تبار گلخند تو نیست...

·          چگونه شمشیری زهرآگین

پیشانی تو را- این بلندترین کتاب خداوند را- از هم میگشاید!؟

چگونه می توان به شمشیری دریایی را شکافت!؟

·          به پای تو می گریم با اندوهی والاتر از غم گزایی عشق

و دیرینگی غم...

برای تو با چشمان همه ی محرومان می گریم

با چشمانی یتیم ندیدنت

گریه ام شعر شبانه ی توست....

سید علی موسوی گرمارودی

**و شب قدری دیگر!

صدایش کنیم و بخوانیمش به هزار نام....                  
به او بگوییم از آنچه نمی توان به کسی گفت و اگر گفتی باورت نمی کنند، از زخم هایی که در انزوا روح را می تراشد... به او بگوییم تنهایی هایمان را و از شوقمان برای بازگشت ، بازگشت.....                                                                                                تنها اوست که می تواند، با او بگوییم...از او بخواهیم و بر او توکل کنیم.

*** خوب، دیگه چه خبر؟من هم خوبم و..... ملالی نیست
 جز گم شدن گاه به گاه خیالی دور
که مردم به آن
شادمانی بی‌سبب می‌گویند....   

خیلی خسته ام...دلم گرفته، و چنان بی تابم که دلم می خواهد بدوم تا ته دشت ... بروم تا سر کوه ...دورها آوایی است که مرا می خواند.                                                                              
 میدونم! قبلا هم نوشته بودمش این شعرو ولی به حال و هوای این روزهای من بدجوری نزدیکه... تروخدا برام دعا کنین....                         
میدونم باید یک کاری بکنم ولی نمی دونم چطوری، اصلا نمی دونم چه کاری ،از کجا شروع کنم... فقط می دونم که باید کاری کرد ...حتی اگه فرستادن آگهی تسلیتی برای روزنامه باشه، می دونی که، همیشه پیش از آنکه فکر کنی اتفاق می افتد....  

بدجوری به دعاهاتون محتاجم...

امشب وقتی رسیدین اون بالا بالا ها، وقتی واسه هرکسی که خواستین... هر کسی که دوستش دارین دعا کردین، اون وقتی که یه لحظه با خودتون فکر می کنین کسی مونده هنوز که باید ازش به خدا بگین... یاد منم بیفتین، بهش بگین یه نفرجا مونده ، یه نفر هست این طرف دریاها... که نه شنا بلده ، نه دلی داره واسه به دریا زدن... قول می دین؟؟؟

            یا علی!   


    عکس از بوته خشک گون