افق تاریک، دنیا تنگ

نومیدی توان فرساست ... می دانم !

ولیکن ره سپردن رو به سوی روشنی زیباست ... می دانی ؟؟؟

به شوق نور در ظلمت قدم بردار

              به این غم های جان آزار دل مسپار

 که مرغان گلستان زاد

               که سرشارند از آواز آزادی

                             نمی دانند هرگز لذت و ذوق رهایی را !

  و رعنایان تن در نور پرورده

               نمی دانند در پایان تاریکی

                                      شکوه روشنایی را !

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد